- Energia: inne
- Gdzie? Świeradów Zdrój /Polska/
- Kto? Kramarz Józef
- Kiedy? wrzesień 2000
Czy zastanawialiście się kiedykolwiek ile energii cieplnej ulega rozproszeniu, nieefektywnemu zagospodarowaniu, podczas uchodzenia dymu ze spalania w Waszych piecach?
Postaram się przybliżyć ten problem. Proszę o uważne czytanie. Jeśli nie są Państwo zainteresowani "serią wyliczeń" to polecam przewinąć stronę niżej - do opisu patentu Pana Józefa Kramarza. Miłej lektury.
Średnia temperatura tm spalin w kominie zależy między innymi od współczynnika przenikania ciepła k ścian komina, prędkości strumienia spalin, rodzaju powierzchni wewnętrznej komina oraz wysokości komina. Oblicza się ją według wzoru:
Średnia temperatura tm spalin w kominie zależy między innymi od współczynnika przenikania ciepła k ścian komina, prędkości strumienia spalin, rodzaju powierzchni wewnętrznej komina oraz wysokości komina. Oblicza się ją według wzoru:
tm = tp+ (to - tp) (1 - e-K) / K
, gdzie: tp - temperatura powietrza = 15oC to - temperatura wlotowa spalin [ oC ]
K - współczynnik chłodzenia zdefiniowany jako:
K = h k U (m c)-1
,gdzie h- wysokość komina [m]
k - współczynnik przenikania ciepła [ W/m2K ], obliczany zgodnie z normą budowlaną
U - obwód wewnętrzny komina [ m. ]
m - strumień masy spalin [ kg/s ]
c - właściwa pojemność cieplna = ok. 1050 J/kgK
Temperatura spalin na wylocie tw wynosi:
K = h k U (m c)-1
,gdzie h- wysokość komina [m]
k - współczynnik przenikania ciepła [ W/m2K ], obliczany zgodnie z normą budowlaną
U - obwód wewnętrzny komina [ m. ]
m - strumień masy spalin [ kg/s ]
c - właściwa pojemność cieplna = ok. 1050 J/kgK
Temperatura spalin na wylocie tw wynosi:
tw = tp + (to - t p ) e-K [ oC ]
Pan Józef Kramarz – Polak, wynalazca z Świeradowa Zdroju, już w 2000 roku opatentował technologię odzyskiwania ciepła z dymu uciekającego do przewodu kominowego. Istota wynalazku polega na tym, że duża część tego ciepła zawarta w dymie i spalinach, a kierowana kominem do atmosfery, jest odebrana przez absorber i ponownie wykorzystana przez użytkownika do wytworzenia energii. Podczas dokonywanych prób, cel został osiągnięty w konstrukcji, którą stanowił absorber (zespolony i skończony, umieszczony w kominie spalinowym budynku), a przez który następowało bezpośrednie przejście dymu i spalin. Proces absorpcji ciepła zachodzi ze środowiska gorącego dymu i spalin do środowiska zimniejszego medium (ciecz), które to przepływa w sposób ciągły przez wnętrze zespolonego, skończonego i zamkniętego absorbera ciepła, który jest wkładem i częścią wymienną typowego komina spalinowego.
Sam absorber jest szamotową kształtką kominową, która w swym obwodzie wewnątrz szamotowej struktury ścian ma wbudowaną spiralną rurową wężownicę przylegającą ściśle połową swego przewodu do zewnętrznej ścianki zewnętrznego tunela spalinowego, a drugą połową do struktury szamotowej tworzącej otulinę dla tego przewodu i którego końcówki są wyprowadzone na zewnętrz tej kształtki i pozwalają łączyć się szeregowo z następnymi kształtkami tworząc w całości połączony i gotowy do pracy spalinowy absorber ciepła.
2. Ścianki obudowy.
3. Zewnętrzny tunel spalinowy.
4. Otulina szamotowa kumulująca ciepło (tunel wewn.).
5. Końcówki przewodu.
6. Wewnętrzny tunel spalinowy.
7. Zasuwa.
8. Izolacja, która skutecznie eliminuje straty cieplne całego urządzenia.
Działanie: Zimne medium, którym jest np. ciecz przepływa przez przewód rurowy(1) umiejscowiony na granicy ścianki obudowy (2) zewnętrznego tunela spalinowego (3) oraz otuliny szamotowej kumulującej ciepło(4). Zimne medium odbiera ciepło z przepływających zewnętrznym tunelem spalin(3), które po zamknięciu tunelu wewnętrznego (6) – zasuwą (7), są przekierowywane do zewnętrznego tunelu, gdzie uchodzą dalej do komina. Następuje odebranie ciepła poprzez ściany oraz przekazanie go i utrzymanie przez otulinę szamotową. W ten sposób następuje bieżące podgrzewanie medium, znajdującego się w przewodach, z obu stron. Przewód rurowy (5) ma ujście na zewnątrz, którym medium przepływa do dalszych części układu.
Spalinowy absorber ciepła może mieć powszechne zastosowanie w domach, budynkach użyteczności publicznej, kotłowniach i ciepłowniach jako urządzenie wspomagające instalacje centralnego ogrzewania oraz wytwarzające ciepłą wodę użytkową.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz